வனம்

ஆரோக்ய. பிரிட்டோ

சமர்ப்பணம்

இந்நூலை என்னுள் வாழும்

என் அன்பு தந்தை

காலஞ்சென்ற

“நல்லாசிரியர்"

புலவர் ம . ஆரோக்கியசாமி

அவர்களுக்கு சமர்பிக்கின்றேன்.

ஆசிரியர் அறிமுகம்:

பெயர் : ஆரோக்ய. பிரிட்டோ

படிப்பு : பொறியியல் - இயந்திரவியல்

ஊர் : இடையாற்றுமங்கலம் (இலால்குடி)

மின் அஞ்சல் : britto [email protected]

முகநூல் : https://www.facebook.com/britto.arokiasamy

வலைத்தளம் : http://arokiabritto.blogspot.in/

என்னுரை:

அன்பிற்கினிய வாசகப் பெருமக்களே , வணக்கம். இயற்கையின் குடில் இடையாற்றுமங்கலம் இளம் பருவ சூழலை இயற்கையின் மேல் காதல் கொள்ள செய்தது. வாழ்ந்த ஒவ்வொரு நாட்களும் இயற்கையோடு இயைந்த வாழ்க்கையாகிப் போனது. தற்போது இறைவனின் அருளால் வாகனப் புகையில் வரும் மாசினை கட்டுப்படுத்தும் ஒரு வேதிப் பொருளை தயாரிக்கும் நிறுவனத்தில் கடந்த ஏழு ஆண்டாக பணிபுரியும் வாய்ப்பு கிடைத்ததில் பெரும் மகிழ்ச்சி கொள்கின்றேன்.

2014 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் முதன் முதல் குடும்ப சுற்றுலாவாக ஊட்டி வரை செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. செல்லும் வழியெங்கும் எங்களுக்கான சூழல் அழகாய் அமைந்தது. ஒவ்வொரு விஷயமும் விசேசமாக அமைந்தது. தடைகள் பல கண்முன் வந்து கண் அசைக்கும் நொடிக்குள் காணாமல் போனது. ஊட்டி பகுதிகளில் பிரயாணித்த நிமிடங்கள் ஒவ்வொன்றும் பசுமையாகிப் போனது.

இவ்வழகிய நினைவுகளில் சிலவற்றை முகநூலில் இரண்டு மாதமாக எழுதி வந்தேன். எனது எழுத்துக்களையும் ரசித்து உற்சாகமூட்டி மென்மேலும் எழுதத் தூண்டிய முகநூல் வாசகர்கள் , பாசத்திற்கினிய நண்பர்கள் அனைவருக்கும் எனது மனமார்ந்த நன்றியை தெரிவித்துக் கொள்கின்றேன்.

2000 ஆம் ஆண்டு முதல் கைவிட்ட என் எழுத்துப் பணிகளை மீண்டும் எழுதத் தூண்டிய எனது துணைவியாருக்கும் , என்னுள் எழுதும் ஆர்வத்தை தூண்டிய கோபிநாத் எழுதி ஆனந்த விகடனில் வெளியாகிய " பாஸ்வேர்டு" தொடருக்கும் எனது நன்றியினை தெரிவித்துக் கொள்கின்றேன்.

2013 ஆம் ஆண்டு முதல் எழுதத் துவங்கிய எனது படைப்புகளைப் பாராட்டி " வளர் மென்பா கவிச்செம்மல் -2013" என்ற பட்டம் வழங்கி எனது எழுத்துக்களை அங்கிகரித்த " எழுத்து" இணைய தளத்திற்கும் எனது மனமார்ந்த நன்றியினை தெரிவித்துக் கொள்கின்றேன்.

சில கவிதைகள் , கட்டுரைகள் ,புகைப்படங்கள் , கல்லணைக்கோர் பயணம் தொடர் என சிறு சிறு முயற்சிகளை என் முகநூல் பக்கத்தில் 2013 முதல் பதிந்து வருகின்றேன். எனது எழுத்துக்களை ஆரம்ப காலம் முதல் படித்து ஊக்கப்படுத்தும் மிகச்சிறந்த கவிஞர் மற்றும் எழுத்தாளர் எங்களால் “கவிசெம்மல்” என்று அழைக்கப்படும் அன்பு நண்பர் மஹா சுமன் (Maha Suman) அவர்கள் எழுத்துப் பிழைகளை களைய உதவியதற்கும், மனம் நிறைந்த வாழ்த்துரை வழங்கியதற்கும் எனது மனமார்ந்த மகிழ்ச்சியினை பகிர்ந்து கொள்கின்றேன்.

எனது முதல் நூலை " மின்னூலாக்கும்" பணியில் ஈடுபட்டுள்ள் Free tamil ebook" நண்பர்கள் அனைவருக்கும் எனது மனம் நிறைந்த மகிழ்ச்சியினை பகிர்ந்து கொள்கின்றேன்.

அன்புடன்

ஆரோக்ய பிரிட்டோ

வாழ்த்துரை

மஹா சுமன் (Maha Suman)

நண்பர்

பாண்டிச்சேரி

இனிய நண்பர் ஆரோக்கியா பிரிட்டோ எனக்கு முக நூலில்தான் அறிமுகம். மென்மையான இதயமும், இறைபக்தியும், நேர்சிந்தனையும் மிக்கவர். அவரது வனம் என்னும் பயணக் கட்டுரையை முகநூலில் அவரது பக்கத்தில் தொடர்ந்து படித்திருந்தேன். அதை தொகுத்து இ-புக்காக வெளிடயிடப் போவதாகச் சொன்னார். வாசித்தேன்
அருமையான இலக்கியச் சுவையுடன் எழுதியிருக்கிறார். தொடக்கம் தொட்டு முடிவு வரை ஆர்வம் குன்றாமலும், இயல்பு மாறாமலும் அவருக்கே உரிய மெல்லிய நகைச்சுவை உணர்வுடனும் எழுதியிருக்கிறார்.
ஒவ்வொரு இடத்திலும் அவர் இயற்கையை வர்ணித்திருக்கும் விதமே அலாதி. சூரியன் மறைந்து இருள் கவியத் தொடங்கிய வித்த்தை அவர் வர்ணித்திருக்கும் பாங்கு அவருக்கே உரித்தானது.
“மழை மெல்ல மெல்ல மலைக்குள் ஒளிய சூரிய ஒளி எட்டிப் பார்த்தது . அந்நேரத்தில் இயற்கையின் செடிகள் பசுமையின் பெருமை பேசின சிட்டுக் குருவிகள் மற்றும் பறவைகளின் மொழிகளில். பூச்சிகளும் வண்டுகளும் ஆமோதித்து ரீங்காரம் பாடின.
குளிரைத் தன் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டுவர முடியாமல் திணறின சூரிய ஒளிக்கதிர்கள். மேகங்கள் அவ்வப்போது வந்து வந்து சூரியனைச் சிறைப் பிடித்துச் செல்ல பனிப்போர் நிலவியது” என்று வர்ணிக்கும் இடத்திலே அவரது இயற்கையின் மேலுள்ள தீராக்காதல் தெள்ளென விளங்குகிறது.
“ மேல்நோக்கிய படிகள் மேலும் பிரமிப்பூட்ட " இளைத்தவனோடு போனாலும் உன்னைப் போல மலைத்தவனோடு செல்லக்கூடாது" என என் மனம் திட்ட இயலாமையுடன் நடந்தேன் முயலாமையை துரத்திக்கொண்டே” என்று சொல்லும் இடத்தில் அவருடைய இயலாமையில் நாமும் பங்குபெருகிறோம்.
“ பேசாத ஏரியின் பேசாத ஓடத்தில்” என்று சொல்லும் இட்த்தில் அந்த ஏரியின் ஆழத்தை நாமும் உணர்ந்து பேசாமடந்தையாகிறோம்
குழந்தைகளின் குதூகலத்தை சொல்லும் இடங்களில் நம்மையும் குழந்தையாக்கி மகிழ வைக்கிறார். யானைகளையும், காட்டெருமைகளையும், பறவைகளையும், குரங்குகளையும் அவர் கண்டும் அவற்றைப் பற்றி விவரிக்கும் அழகு நம்மை அங்கு கொண்டு செல்கிறது.
தமிழக கர்நாடக எல்லைகள் கடக்கும் போது அவரது தமிழ் மண்ணின் மேலுள்ள பற்றும், அதற்குமேல் அவரது உலகளாவிய பரந்த சிந்தனையும் பளிச்சிடுகிறது. வனவிலங்குகளுக்கு உணவு கொடுக்கக்கூடாது என்று அதற்கான காரணம் சொல்லும்போது நானும் அடடே, ஆமாம் என்று புரிந்துகொண்டு வியக்கிறேன்.
இறுதியாக ஓட்டுனருக்கு நன்றியறிவித்தலிலும் அவரது மனித நேயம் பளிச்சென்று தெரிகின்றது. இடையிடையே படங்களை பொருத்தமாக இட்டும் மகிழ்விக்கிறார்.
மொத்தத்தில் நாமும் அவரோடு ஒரு சிறந்த மலைப் பயணம் போன உணர்வு வருகின்றது. வாழ்த்துக்கள் நண்பரே. மேலும் பல படைப்புகளை உம்மிடம் எதிர்பார்க்கிறேன்

அன்புடன்

மஹா சுமன் (Maha Suman) , பாண்டிச்சேரி.

ஊட்டி துவங்கி மசினக்குடி வழியாக முதுமலை மற்றும் பண்டிப்பூர் வரை சென்ற

"வாகனத்தில் ஓர் கானகப் பயணம்" .

நாங்கள் சென்னையில் இருந்து கோவை வந்திறங்கி ஒரு உணவகத்தில் உண்டபின் பார்த்தால் ஓட்டுனர் சற்று பதட்டமாக ஒவ்வொருவருடனும் கைப்பேசியில் பேசிக் கொண்டிருந்தார். எங்களுக்குக் காரணம் புரியவில்லை . என்னவென்று விசாரித்தபோது , தமிழகத்தின் முக்கியப்பிரமுகருக்கு எதிராக தீர்ப்பை வெளியிட ,கோவையிலிருந்து ஊட்டி செல்லும் வழியெங்கும் கடைகள் ஒவ்வொன்றும் ஓய்வெடுத்துக்கொள்ள ஆங்காங்கே பயணிக்கும்  வாகனங்களுக்கு அவசர விடுமுறை கிடைத்துவிட , சிற்சில இடங்களில்  கொடும்பாவிகள் எரிக்கப்பட , பேரணிகளும், பெண்களின் அழுகையும் , ஆண்களின் கோஷமும், காவல்துறையினர் கட்டுப்பாடுகளும்
நிறைந்து இருக்க தைரியம் படைத்த சில வாகனங்கள் மட்டும் முன்னேறின.

இரு குடும்பங்களாய் பயணித்த எங்களுக்குள்ளும் பதட்டம் பற்றிக்கொள்ள கைப்பேசி உதவியுடன் ஒவ்வொரு ஊரின் நிலவரத்தையும் கலவரமடையாமல் உன்னிப்பாய் கேட்டுக்கொண்டே தைரியமாய் வாகனத்தை விரட்டினார் ஓட்டுனர்.  உங்களைஊட்டியில்பத்திரமாய்சேர்ப்பதுஎன்பணி  நீங்கள் அச்சப்படாதீர்கள் மாற்று வழியில் கூட செல்லலாம் என தன்னம்பிக்கை நிறைந்து தைரியமாய் பேசினார் ஓட்டுனர்.

ஆங்காங்கே அவசரமாக மூடப்பட்ட ஆலைகளால் அலை கடலென அலைமோதிய பெண்கள் பேருந்தில்லாமல் தவித்ததும், கிடைத்த வாகனங்களில் அவர்கள் நிறைந்து வழிந்ததும் பரிதாபம் அளித்தன. எங்கள்வாகனமும் மெல்ல மெல்ல மலை ஏறியது பயம் கலந்து..

ஒரு வழியாய் வாகனம் காட்டேறிப் பூங்காவில் மையம் கொண்டது மகிழ்வுடன். அரைமணி நேரம்தான் அனுமதிக் கிடைத்தது அந்த அந்திப் பொழுதில். பயணத்தில் களைத்த குழந்தைகள் புத்துணர்வு பெற்றனர். பசுமை பேசும் புல்வெளிகளாலும் பாசமிகு பல வர்ண பூச்சிகளாலும் அந்த இயற்கையின் தோட்டத்தின் ஒவ்வொரு பகுதியையும் ஓடி ஓடி அளந்தனர் ஆசையுடன். களைப்பு களிப்பாய் மாறிப்போனது அவர்களுக்கு.

சிலையில் உறங்கிய குரங்குகளும் சிலிர்த்து விழித்துப் பார்த்திருக்கும் இவர்களின் சிதறிய சிரிப்பினை மகிழ்வுடன். பரந்து விரிந்த பசுமை தோட்டத்தின் நடு நாயகமாய்  சாமந்திப் பூக்கள் பூத்துக் குலுங்க பல வண்ண மலர்கள் அதனைச் சூழ்ந்து அழகு கோர்த்தன.

தூரத்து மலைகளும் மேனி தொடும் மேகங்களும் சில்லிடும் தென்றலும் குழந்தைகளின் சிரிப்பும் மெல்ல மெல்ல மனதினை ஆட்கொள்ள தூர விழும் அருவியின் அழகிய ஓசை இசையினை இசைத்து மகிழ்ச்சியைக் கரைத்தது மனதோடு.

மறைந்தும் தெரிந்தும் ஆதரவளித்த கதிரவன் மெல்ல மெல்ல விடைப் பெற்றுச் செல்ல நாங்களும் பிரிய மனமின்றி பிரிந்தோம் அந்த இயற்கையால் நெய்யப்பட்ட இயற்கையின் குடிலை சற்று ஏமாற்றத்துடன் .
 

இருள் ஒவ்வொரு பகுதியையும் தனது கட்டுப்பாடிற்குள் கொண்டுவர வாகனம் தனது செயற்கைக் கண்களை பற்றவைத்துக் கொண்டு பறந்தது மலை மேலே ஒளிச் சிறகினை அசைத்தபடி ஒய்யாரமாய்.

ஊட்டியின் எல்லையைத் தொட தொட ஒவ்வொரு உணவகங்களும் உறங்கிக் கொண்டு இருந்தன அந்திப் பனிக்கு இதமாய். வயிறோ மெல்ல மெல்ல உயிர்பெற துவங்கியது பசியினை நினைவூட்டி. நம்முள் வாழும் நம்மை ஆளும் உணர்வுள்ள ஜீவன் ஆயிற்றே. அவனை மதிப்பூட்ட , மகிழ்வூட்ட ஒரு சிறப்பான உணவளித்து கௌரவிக்க உண்ட களைப்பில் புத்துணர்ச்சியினை வாரி வழங்கிவிட்டு ஓய்வெடுக்க ஏப்பமாக வெளியேறினான் பசி நண்பன்.

விடியற்காலை விழித்தது செல்ல சிணுங்கல்களுடன், சூரியன் வந்து மிரட்டினாலும் பள்ளி செல்ல அடம் பிடிக்கும் செல்ல மழலைகள் போல் சிணுங்கிக் கொண்டிருந்தது மலையில் பூத்த அந்த மெல்லிய மழை.

மழையின் மென்தூரலில் பசுமை போர்த்திய பலவித செடிகளும் சிரித்தும் , சிலிர்த்தும் மகிழ்ந்தன. கட்டிடங்களும் மழையின் நினைவுகளை நெஞ்சோடு சுமந்து துளித் துளியாய் தாரை வார்த்தது பூமிக்குப் புன்னகையுடன். ஆரஞ்சு கோர்த்த சுவர்கள் அழகிய தித்திக்கும் பழசாற்றை சொட்டு சொட்டாய் பூமிக்கு பருகத் தருவதாய் மனது கற்பனைக்குள் மூழ்கியது.

 மழை மெல்ல மெல்ல மலைக்குள் ஒளிய சூரிய ஒளி எட்டிப் பார்த்தது . அந்நேரத்தில்  இயற்கையின் செடிகள் பசுமையின் பெருமை பேசின சிட்டுக் குருவிகள் மற்றும் பறவைகளின் மொழிகளில். பூச்சிகளும் வண்டுகளும் ஆமோதித்து ரீங்காரம் பாடின.

குளிரைத் தன் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டுவர முடியாமல் திணறின சூரிய ஒளிக்கதிர்கள். மேகங்கள் அவ்வப்போது வந்து வந்து சூரியனைச் சிறைப் பிடித்துச் செல்ல பனிப்போர் நிலவியது அங்கு .

காலைச் சிற்றுண்டியோடு கலைநயம் பேசும் சிறந்த சுவடுகள் சிலவற்றை கைது செய்து கொண்டு மெல்ல புறப்பட்டோம்.

செல்லும் வழியில் மலையின் உச்சியில் மகிழ்ந்து வளர்ந்த மரங்கள் அவற்றின் அழகினை இரட்டிப்பாக்க , தாழ்வான பகுதிகளில் தவழ்ந்து படர்ந்த நீர்த்திரள்கள் ரம்யம் கோர்த்தன. குழந்தைகளோடு குழந்தையாய் இயற்கையின் குழந்தையாய் தூய்மையான சூழலில் கலந்தோம்.

பைக்காரா நீர்வீழ்ச்சி செல்லும் எல்லையில் எங்களை வாகனம் இறக்கிவிட இயற்கையினை ரசித்தவாறு கால்கள் மெல்ல நடை பயின்றது தூய்மையான காற்றை தனது ஆக்கிக்கொண்டு, மேனித் தொடப்போகும் மென் சாரலை மனதோடு சுமந்து. குளித்துவிட வேண்டும் அந்த குளிர்ந்த நீரில் என்று மனதோடு கங்கணம் வேறு.

ஊதா பூசிய மைனாவும் , ஈரம் போர்த்திய கைப்பந்து ஆடுகளமும் , ஆளில்லாத இருக்கைகளும் மனதைக் கட்டிப்போட மலர்தூவிச் சென்றது அழகிய மரமொன்று தன்னழகிய பூக்களின் இதழ்களால். குழந்தைகள் பதட்டம் இன்றி படிக்கட்டுகளில் கீழ்நோக்கி ஓட, பயம் பூசிய நாங்களோ பார்த்துப் பார்த்து நடந்தோம் படிக்கட்டுகளில்.

படிகளில் இறங்கும்போது தான் தெரிந்தது நீர்வீழ்ச்சியில் குளிக்கக் கூடாது என்று. பாதுகாப்பு வேலிகள் படர்ந்திருக்க நீர் வீழ்ச்சியை ரசித்து மகிழ்ந்தோம் கண்கொட்டாமல். சில இடங்களில் அமைதியுடனும் பல இடங்களில் சீற்றத்துடனும் பாறைகளுக்கும் பள்ளங்களுக்கும் தகுந்தவாறு தன்னை மாற்றிக் கொண்டது முழுமையாக தண்ணீர்.

வானமோ அவ்வப்போது மேகத்தின் கூட்டத்திற்கு ஒளியைத் தாரை வார்க்க மெல்லக் கம்மியும் திடீரென பிரகாசித்தும் மாயாஜாலம் காட்டிக்கொண்டிருந்தது வானம். படிகளில் இறங்கும்போது தளராத கால்கள் ஏறும்போது கோபத்தில் முறுக்கிக் கொள்ள போதாக் குறைக்கு வியர்வையும் பெருமூச்சும் கூட்டணி அமைத்துக் கொள்ள என்பாடு திண்டாட்டம் ஆகியது.

வழியில் மேய்ந்த எருமைகள் வேறு தன் கம்பீர கொம்புகளால் எமதர்மராஜனை நினைவூட்டி பயமுறுத்தின. அழகிய சேமலைகள் நீர் வீழ்ச்சிக்கு  அழகு கோர்த்தன.

அருவியின் ஒவ்வொரு கற்களிலும் பட்டுச் சிரித்து  சிதறின நீர்த்துளிகள் பால் வண்ணத்துடன். அந்த பால் சிரிப்பால் நீர்வீழ்ச்சியில் பாலாறு படர்ந்து ஓடியது.

மேல்நோக்கிய படிகள் மேலும் பிரமிப்பூட்ட " இளைத்தவனோடு போனாலும் உன்னைப் போல மலைத்தவனோடு செல்லக்கூடாது" என என் மனம் திட்ட இயலாமையுடன் நடந்தேன் முயலாமையை துரத்திக்கொண்டே.

பள்ளி மைதானத்தில் பாடம் கற்கும் மழலைகள் போல் நட்டு வைத்த மரங்கள் சீருடையுடன் இருக்க அதனைச் சுற்றி பின்புறம் வளர்ந்த மூத்த மரங்கள் காற்றுடன் கரம் கோர்த்து வளைந்து வந்து வாழ்த்திச் சென்றன வளரும் தலைமுறை செடிகளான நாளைய மரங்களை.

கடைசிப் படியை ஏறி முடித்ததும் ஏதோ ஒரு கடும் மழையிலோ  இல்லைகாற்றிலோதாய்மண்ணைமுத்தமிட்டுமடிந்தமரத்தின் மேல்இளைப்பாறினோம்சிலநிமிடங்கள். அப்பாடா..

அடுத்து சாலைகளில் சாவகாசமாய் வளைந்தும் நெளிந்தும் ஏறியும் இறங்கியும் கடந்தது வாகனம் பைக்காரா படகு இல்லத்தை நோக்கி.அடர்ந்த நீர்த்திரள் அமைதியின் பூங்காவாகிட அதனைச் சுற்றி வானுயர்ந்த மரங்கள் பழமையின் பெருமை பேசின.

இன்னும் ஒரு குடும்பம் சேர்ந்தால் படகில் பயணிக்கலாம் என்ற சூழலில் ஒருவர் எங்களோடு இணைந்தார். காத்திருந்தோம் படகிற்காக, படகு சிறிது நேரம் கழித்து வர களிப்புடன் ஏறி அமர்ந்தோம். அப்போது தான் அந்த மனிதர் கால் நடக்க இயலாத தன் மனைவியை மெல்ல கரம் கோர்த்து பேரன்பு போர்த்தி மெல்ல ஏற்றினார் படகில் தனது மகனின் கையை மறு கரத்தில் பற்றியவாறு. புன்னகை மாறாத அந்தப் பெண்ணும் எங்கள் பயணத்தில் இணைந்து கொள்ள அனைவரும் உற்சாகம் ஆனோம்.

இவ்வின்ப சுற்றுலா நிகழ்வில் அவர்களின் நடக்க இயலா காரணத்தைக் கேட்டுக் காயப்படுத்தக் கூடாது என மனம் எச்சரிக்க , இன்முகம் பூத்து பயணித்தோம்.

படகில் திடீரென புகைப்படம் எடுக்க எழுந்தபோது படகைப் பாதி வழியில் நிறுத்தினார் ஓட்டுனர். "நீங்கள் பொறுமையாக புகைப்படம் எடுங்கள் பிறகு செல்லலாம்" என அவர் கூறிய போது சற்றே அதிர்ந்து தான் போனேன். "ஏன்?" என்று வினவியபோது ஏரியின் ஆழம் கிடத்தட்ட 150 அடி இருக்கும் என்று சொன்னபோது அடடா வம்பா போச்சே என்று அமைதியாக அமர்ந்தேன் அந்த பேசாத ஏரியின் பேசாத ஓடத்தில்.

சில்லிடும் தென்றல் மேனி நனைக்க மெல்லிய இருளோடு பேசிக்கொண்டு இருந்தது அந்தக் கறுத்த எரி . பயணத்தை முடித்து பரவசத்துடன் திரும்பினோம் நீங்காத நினைவுகளுடன்.

முதுமலையை நோக்கி ஆவலுடன் புறப்பட்டோம்

ஊட்டியிலிருந்து முதுமலை செல்லும் வழியில் மிக மெதுவாக வாகனம் பயணித்தது சப்தமின்றி வனப்பகுதியில்..

முதுமலை செல்லும் முன் பல விலங்குகளை பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆவல். குழந்தைகளோடு குழந்தைகளானோம் எதிர்பார்ப்புகளைச் சுமந்து..


ஒரே ஒரு காட்டெருமை மட்டும் வேகமாய் பாய்ந்து சாலையைக் கடந்தது.. உற்சாகம் பிறந்தது பேராவலுடன்.. புகைப்படம் எடுக்க முடியவில்லை..

சிறுது தூரத்தில் ஒரு வாகனம் நின்றது அவர்களை தொடர்ந்து எங்கள் வாகனமும் சாலைக்கு சுமையானது.

கானகத்திலுருந்து வெளிவந்த அழகான மயிலும் நாட்டாமை குரங்கும் அனைத்து புகைப்பட கலைஞர்களுக்கும் அசையாமல் ஒத்துழைப்பு அளித்தன..

நாட்டாமை மட்டும் இன்று